ماه بالای سرتنهایی است...

غربت

ماه بالای سر آبادی ست ،

اهل آبادی در خواب.

روی این مهتابی ، خشت غربت را می بویم.

باغ همسایه چراغش روشن،

من چراغم خاموش ،

ماه تابیده به بشقاب خیار ، به لب کوزه آب.

غوک ها می خوانند.

مرغ حق هم گاهی.

کوه نزدیک من است : پشت افراها ، سنجدها.

و بیابان پیداست.

سنگ ها پیدا نیست، گلچه ها پیدا نیست.

سایه هایی از دور ، مثل تنهایی آب ، مثل آواز خدا پیداست.

نیمه شب باید باشد.

دب اکبر آن است : دو وجب بالاتر از بام.

آسمان آبی نیست ، روز آبی بود.

یاد من باشد فردا ، بروم باغ حسن گوجه و قیسی بخرم.

یاد من باشد فردا لب سلخ ، طرحی از بزها بردارم،

طرحی از جاروها ، سایه هاشان در آب.

یاد من باشد ، هر چه پروانه که می افتد در آب ، زود از آب در آرم.

یاد من باشد کاری نکنم ، که به قانون زمین بر بخورد .

یاد من باشد فردا لب جوی ، حوله ام را هم با چوبه بشویم.

یاد من باشد تنها هستم.ماه بالای سر تنهایی است...

ترجمه به انگلیسی

 

Nostalgia

The moon is hovering over the village

Its inhabitants are asleep

On this terraced-roof, I smell the adobe of nostalgia

The light in neighbour's garden is on

Mine is off

The moonlight is shining on plateful of cucumbers, on the water pitcher

Frogs are croaking

An owl is hooting

The mountain is nearby: behind the maples

behind the service trees

And the desert is visible

Rocks are not visible, flowerets are not visible

From afar, shadows are visible like water's solitude, like God's song

It must be midnight

That is the Great Bear, two spans above the rooftop

The sky is not blue, It was blue during the day

I should remember to go to Hasan's Orchard tomorrow

to buy greengages and dried apricots

I should remember to go to the abattoir tomorrow

to make sketches of goats

Of brooms, and of their reflection in water

I should remember to rescue the butterflies

falling in water

I should remember not to commit a thing

to offend against the laws of earth

I should remeber to wash my towel

with soap bark at the stream tomorrow

I should remember I am solitary

The moon is over Solitude